Het Aquarium van de heer J. v.d Woude in den Helder.
Hij was deelnemer aan de Landelijke Huiskeuring in 1995. Alweer een geruime tijd geleden dus; reden temeer om er nog eens bij stil te staan. Echte toppers van weleer zijn tijdloos mooi en dus toch nog steeds actueel.
Het is een typisch aquarium dat uitermate geschikt is voor een grote groep Keizertetra's.
Ik laat U even kennisnemen van wat ik erover schreef in het Aquarium 1993 blz 185 e.v. "Als je zorgt dat je een goed beplant gezelschap-aquarium hebt, met veel fijnbladige planten en wortels zodat er veel donkere plaatsen zijn, komt zijne majesteit spontaan in actie. Een van de meest geschikte planten om dit doel te bereiken is Vesucilaria dubyana (javamos), dat tegen een piepschuim achterwand vastgeprikt in de meeste bakken prachtige dikke donkere bossen vormt. Deze zijn uitermate geschikt voor het kweken van allerlei, ook andere, vissoorten omdat het erin afgezette kuit, min of meer onzichtbaar beschermd ligt zodat voorkomen wordt, dat het grootste deel van de eieren wordt opgegeten door eierrovers.
Behalve javamos vormt ook Fontanilis antipyretica (bronmos) een uitemate geschikt afzetsubstraat voor een natuurlijke kweek
Voor dat doel is ook Fontinalis antipyretica (bronmos) uitermate bruikbaar. Als je een flinke groep keizertetra's, die een dergelijke bak als onderkomen heeft, goed voert met allerlei levend voer uit sloot en plas, kan men na enige tijd jongbroed in de bak verwachten. Wel moet er bij het samenstellen van zo'n groep op worden gelet, dat de vrouwtjes de overhand hebben op de mannetjes. Bij een mannelijke meerderheid worden parende koppels nogal eens uit jaloezie gestoord. Als de keizertetra's paarrijp zijn, kiezen de mooiste (lees : dominante) mannetjes een donker hoek als territorium en proberen daar een wijfje in te lokken. Het mannetje zwemt in cirkeltjes om het vrouwtje heen en aan het eind van een dergelijk dansje geeft ze hem een vinslag. Hieraan kan het mannetje meestal geen weerstand bieden en begint nu zelf met de balts, die uit wild uitgevoerde grove bogen bestaat, waarbij de vinnen tot scheurens toe worden gespreid. Als het wijfje de man volgt, duiken zij helemaal weg in het mos en worden een aantal eitjes afgezet, onvindbaar voor de andere aquariumbewoners. Als het afzetten achter de rug is, breken de jongen na ongeveer 36 uur door de eihuls heen en zoeken automatisch de donkerste plaatsjes op. Pas na vijf dagen gaan ze op zoek naar voer. Ze komen dan voorlopig voldoende aan hun trekken met allerlei uiterst kleine voedseldiertjes, die in bakken waarin regelmatig met levend voer gevoerd wordt, in voldoende mate voorhanden zijn. Worden ze hongerig dan verlaten ze op zoek naar voer, de veilige beschutting en worden door de andere vissen opgegeten. Op die manier kan men in zijn gezelschapsbak jaarlijks enige tientallen keizertetra's grootbrengen: genoeg om in eigen behoefte te voorzien en misschien ook nog wel om een beginner aan een aardig schooltje te helpen. En wat is er leuker dan een schooltje keizers uit eigen kweek?