Rode
planten in het architectonisch aquarium 4 | ||
|
| |
|
|
|
Barclaya
longifolia is een knolgewas, sterk verwant aan Nymphea. Er bestaat
ook een groene variant. Het is niet opmerkelijk dat deze in de aquaristiek geen
vaste voet heeft weten te verkrijgen. De soort "rood" heeft aan de onderzijde
wijnrode bladeren, de bovenkant kan variëren van bruin naar roodachtig. Het
komt nogal eens voor dat een plant bloemen gaat dragen. Zij behoeven niet boven
water te komen. Toch vindt er dan zaadvorming plaats (Cleistochamie). De kleur
is minder afhankelijk van het licht. Middelhard tot zacht en zuur water bij temperaturen
van 25 gr. bekomt de plant het best. Waarschijnlijk omdat de plant regelmatig
een rustperiode kent is ze in de Nederlandse aquaria door beter beheersbare planten
verdrongen. Zij vragen een luchtige bodem met klei en turfsnippers voor een goede
ontwikkeling. Nymphea lotus is
weer zo'n soort met een groot verspreidingsgebied die zich daaraan angepast heeft
en dus nogal variabel is in kleur en vorm. De rode exemplaren, zijn goede blikvangers,
daar waar de aquariuminrichting
om een wat lager |
blijvend accent vraagt. Ook lotussoorten voelen zich best op een luchtige voedselrijke
bodem. De afgebeelde Echinodorus osirus "bruin"
is volgens sommigen een natuurlijke bastaard. Het feit dat bloemen noch vruchten
bekend zijn ondersteunt de theorie. Anderen houden de naam voor synoniem aan E.
urugayensis. In dat soort discussies wordt hier geen standpunt ingenomen. Het
is een uitermate fraaie aandachtstrekker voor de wat minder veeleisende aquariumliefhebber,
omdat de diepbruin-zwarte kleur blijft ook bij neutraal tot licht alkalisch water.
Bahalve een voedselrijke bodem met een plaatselijke kleigift zijn veel licht en
regelmatige ijzerdosering belangrijk voor de rode kleur. |