Zeewaterpagina 5
Serranidae, Anthiinae

Anthias-soorten zijn zeer transportgevoelig. Vooral door het dalen van de temperatuur van het water tijdens de transport. De vissen lopen dan snel een onderkoeling van de zwemblaas op. Dat kan weer tot de dood door infektie leiden. Klaarblijkelijk is er nog een andere oorzaak voor. Ook een ondeskundige vangst kan er de oorzaak van zijn. Als Pseudanthias squamipinnis te snel naar het wateroppervlak overgebracht wordt. is een diagonaal soort tuimelend zwemmen het gevolg. Dat leidt tot het einde.
Geslachtsverschil: Mannetjes en vrouwtjes zijn aan de lichaamskleur te onderscheiden. Bij Pseudanthias squamipinnis b.v. zijn de vrouwtjes oranje/geel gekleurd terwijl de mannetjes vaak krachtig rood zijn. Verder hebben de mannetjes een rode vlek in de borstvinnen , terwijl de rest van de vinnen transparant is. De aarsvin schittert goudgeel en de uiteinden van de staartvin zijn langerekt uitgetrokkken. Verder is de derde straal van de rugvin sterk verlengd maar dat is niet bij ieder mannetje even duidelijk en ook hebben niet alle mannetjes een rode vlek in de borstvinnen. Het gaat dan om een mannetje dat zich uit een vrouwtje ontwikkeld heeft. Net als lipvissen , kunnen ook kanariebaarsjes van vrouwtje in mannetje veranderen. Dat gebeurt als het het beta-mannetje om de een of andere reden verloren gaat. Binnen de kortste keren verandert het vrouwtje met de hoogste rang in een functioneel mannetje.

Het ontwikkelen en het functioneren van de geslachtsorganen is snel nodig, de kleuromslag duurt daarentegen veel langer. Die kan zelfs onderbroken worden als een sterker mannetje de groep overneemt. Omdat de weg terug naar een vrouwtje, bij mijn weten, niet mogelijk is, blijft de veranderende vis een mannetje. Als mannetje geboren exemplaren die de positie van primair mannetje hebben, kunnen als de situatie zich voordoet, in de groep de positie van de leider overnemen, Omdat Pseudanthias in grote scholen in het natuurlijke habitat wordt aangetroffen, is het niet verwonderlijk dat agressief gedrag ten opzichte van elkaar praktisch niet voorkomt. Niettemin wil ik ervoor waarschuwen , teveel kanariebaarsjes in een te klein aquarium onder te brengen. Zoals in iedere school zal de strijd om de rangorde onheroepelijk gestreden worden. Een hergroepering, nodig omdat in een bestaande groep nieuwe individuen werden ingepast kan in kleine aquaria onder bepaalde omstandigheden tot het verlies van het zwakste lid van de groep leiden. De strijd om de macht is niet te voorkomen en blijft lang niet altijd tot de mannetjes beperkt. Daarbij zwemmen de rivalen naast elkaar om elkaar dan bliksemsnel bij de bek te pakken. dan wordt geprobeerd de tegenstandster om de eigen as te draaien, of minstens in deze of gene richting weg te duwen. Dit gedrag duurt echter slechts enkele tientallen seconden. Daarna laten ze elkaar los en zwemmen in verschillende richtingen uit elkaar.