terug naar de startpagina
,,,,,,,,,Maanvissenpagina 1,,,,,,

Pterophyllum scalare wf
Pterophyllum leopoldi
Pterophyllum altum
Pterophyllum scalare
Pterophyllum scalare Peru

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46

.''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Pterophyllum of de maanvis
Als een van de eerste uit Amerika geimporteerde vissen sprak zij onmiddellijk tot de verbeelding van velen en werd zo mede de wegbereider voor de hoge vlucht van aquaristiek in de 50-er en 60-er jaren in voornamelijk een aantal Westeuropese landen. En klaarblijkelijk beschikt zij over een paar eigenschappen die haar tot een blijvertje hebben gemaakt. Geen vis die meer tongen en pennen in beweging heeft gebracht dan de vertrouwde en bij ieder bekende maanvis. Althans, dat dacht ik, toen ik begon met de voorbereiding voor deze pagina's. Nou, mooi niet. Een beperkt aantal artikelen in de mij ter beschikking staande Duiststalige literatuur en even zo weinige in onze moedertaal.
Allereerst is er het probleem van het aantal soorten: gelouterde aquariumliefhebbers zullen zich namen als Pterophyllum eimekei en Pterophyllum dumerilli nog weten te herinneren. De huidige stand van de wetenschap erkent op dit moment slechts drie soorten:
1.Pterophyllum altum,
Ook bekend onder de naam Plataxoides waaronder Gastelnau haar in 1855 beschreef
2. Pterophyllum leopoldi en

3. Pterophyllum scalare.
Pterophyllum dumerelli en Pterophyllum eimekei zijn volgens de gangbare inzichten geen geldige soorten, maar lokale ondersoorten van P. scalare en sommigen gaan zover dat ze veronderstellen dat Pterophyllum eimekei de naam is voor de gedomesticeerde vorm daarvan. De soort Pterophyllum dumerilli is synoniem met Pterophyllum leopoldi als synoniem. De zogenaamde Peru-altum, die de laatste jaren regelmatig in de handel opduikt zou in de toekomst wel eens als nieuwe soort beschreven kunnen worden. De bij deze soort ook aanwezige "zadelneus" is dus niet alleen aan de Altum voorbehouden. Ook een vorm uit Guyana met rode punten vooral op de ruggstreek zou wel eens een zelfstandige soort kunnen blijken. Door dat alles is de determinatie uiterst moeilijk en alleen maar door te voeren door de schubbenrij onder tegen het zijlijnorgaan alsmede de stralen van de rug- en aarsvin zorgvuldig te tellen
Het verspreidingsgebied, van de diverse maanvissoorten strekt zich uit van West naar Oost over ongeveer 2800 km en van Noord naar Zuid zijn het een slordige 2300 km. Logisch dat in een zo gigantisch gebied allerlei lokale varianten voorkomen., die vaak determinatie extra moeilijk maken.